Met recht noemen we deze opvoering de ‘Revisor in een nieuw manteltje’. Laat u verrassen met deze moderne interpretatie van Nikolaj Gogols meesterwerk. Want zeg nu zelf: waren de mensen zo anders in 1836 dan nu?
Nee, alleen de setting is anders, de mensen zijn precies hetzelfde en dat is ook de reden dat Gogols komedie van alle tijden is.
Notabelen hebben nu eenmaal vrij spel als er geen enkele controle is, onverschilligheid en zelfverrijking krijgen dan ruim baan, net als in deze provinciestad waar de burgemeester en consorten het voor het zeggen hebben en elkaar van alles toestoppen …
Als dan plotseling een revisor zijn intrede doet, slaat de paniek toe. Echter, niet omwille van het geweten, maar puur uit angst dat alles aan het
licht komt. Gogol schetst een fijn psychologisch portret van al deze personages, die zich in allerlei bochten wringen om in het gevlei te komen. Met omkopingen en steekpenningen proberen ze de nieuwe situatie naar hun hand te zetten … Maar is de revisor zelf wel wie hij lijkt …?
Gogol schreef zelf een reactie op het uitkomen van De revisor in 1835 en dit leverde een prachtig nieuw toneelstuk op:
‘Bij het verlaten van het theater na de opvoering van een nieuwe komedie’.
Dit toneelstuk is nu voor het eerst vertaald (door Jimmy Pluimers) en gepubliceerd in Het Tijdschrift voor Slavische Literatuur (62).